Μάγερχοφ, Ότο Φριτς

(Otto Fritz Meyerhoff, Ανόβερο 1884 – 1951). Γερμανός φυσιολόγος και βιοχημικός. Σπούδασε ιατρική σε πανεπιστήμια της Γερμανίας. Το αρχικό του ενδιαφέρον για τη φιλοσοφία και την ψυχολογία, που τον είχε οδηγήσει σε αξιόλογες για την εποχή του δημοσιεύσεις, υποσκελίστηκε από τη μετέπειτα αφοσίωσή του στην κυτταρολογική φυσιολογία. Διεξήγαγε επιστημονικές μελέτες σε ερευνητικά κέντρα της Γερμανίας και της Γαλλίας και μετά την εισβολή των Γερμανών στη Γαλλία το 1940 έφυγε για τις ΗΠΑ, όπου ανακηρύχτηκε καθηγητής στο ίδρυμα Ροκφέλερ του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια. Το 1922 μοιράστηκε με τον Άγγλο φυσιολόγο Άρτσιμπαλντ Χιλ (από τον οποίο εργάστηκε ανεξάρτητα) το βραβείο Νόμπελ ιατρικής και φυσιολογίας για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τη στενή σχέση της κατανάλωσης οξυγόνου και του μεταβολισμού του γαλακτικού οξέος στους μυς. Συγκεκριμένα ο Μ. και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν ότι μερικές φωσφορυλιωμένες ενώσεις είναι πλούσιες σε ενέργεια, γνώση που έδωσε σημαντική ώθηση στην κατανόηση της μυϊκής σύσπασης και γενικότερα του κυτταρικού μεταβολισμού. Απέδειξε σε απομονωμένο, αλλά κατά τα άλλα άθικτο μυ βατράχου ότι το γαλακτικό οξύ επαναμετατρέπεται σε υδατάνθρακες παρουσία οξυγόνου και κατάφερε να εκχειλίσει το γλυκολυτικό ένζυμο από τον μυ, γεγονός που αποτέλεσε αποφασιστικό βήμα στην ανάλυση της γλυκόλυσης. Επίσης κατόρθωσε να αναπαράγει σε συνθήκες εργαστηρίου (in vitro) τα κύρια στάδια της πολύπλοκης αλυσίδας αντιδράσεων που οδηγούν από το γλυκογόνο στο γαλακτικό οξύ.